Το πρώτο δισκογραφημένο τραγούδι με μπουζούκι – The 1st recorded song with bouzouki

Το “μινόρε του τεκέ” είναι ένα οργανικό κομμάτι το οποίο θεωρείται ιστορικό καθώς έγινε η αιτιά για να καθιερωθεί το μπουζούκι ως πρωτότυπο εθνικό όργανο του ελληνισμού τον 20ό αιώνα.

Ο δημιουργός Ιωάννης Χαλκιάς

Πρόκειται για σύνθεση του Ιωάννη Χαλκιά (Τζακ Γρηγορίου) και ηχογραφήθηκε στην Αμερική το 1931. Όταν ο δίσκος ήρθε στην Ελλάδα οι διευθυντές της δισκογραφικής εταιρίας Columbia δε μπορούσαν να καταλάβουν το λόγο αυτής της επιτυχίας,όπως επίσης και το όργανο που κυριαρχούσε στη μουσική εκτέλεση του τραγουδιού αυτού. Μετά λοιπόν από μεγάλη έρευνα κατέληξαν ότι η διαφορετικότητα και η μεγάλη επιτυχία του δίσκου αυτού οφείλοταν στο γεγονός ότι έιχε έναν διαφορετικό μουσικό ήχο που προερχόταν από το άγνωστο μέχρι τότε μπουζούκι.

Εδώ,έχει μεγάλη συμμετοχή ο δημιουργός Ιωάννης Χαλκιάς ο οποίος είναι ο πρώτος επίσημα μπουζουξής σε δισκογραφία. Οι φωνογραφητζήδες έχουν γίνει επάγγελμα από το 1928. Έτσι,αυτό το μινόρε το οποίο έχει διαδοθεί μέσα από τους φωνόγραφους έγινε η αιτία να ασχοληθεί με το μπουζούκι μία ολόκληρη γενιά.

Ένα μεσημέρι,στην ταβέρνα του Γκινόπουλου στις Τζιτζιφιές, ο Γιάννης Παπαιωάννου βρισκόταν εκεί με τα ρούχα της δουλείας (σοβαντζής).

Ο δίσκος της Columbia που άκουσε ο Παπαϊωάννου.

Άκουσα ένα δίσκο που είχε βγάλει ο Χαλκιάς στην Αμερική…
Μόλις το άκουσα τρελάθηκα…Τέτοιο σόλο δεν πρόκειται να ξαναγεννήσει η φύση…Αμέσως άλλαξα γνώμη,παράτησα την κιθάρα που ψιλοέπαιζα και είπα να πάρω μπουζούκι…έτσι πήρα το μπουζούκι κι έγινα ο Παπαιωάννου.

Επίσης ο Μανώλης Χιώτης έπαιζε κιθάρα με το συγκρότημα “Άσπρα πουλιά” του Κ.Μπέζου.Στη συνέχεια καταπιάνεται με τον πρωτόγνωρο ήχο του μινόρε του Χαλκιά και καταπιάνεται με το μπουζούκι.Το 1932 ξεκινούν συστηματικά οι ηχογραφήσεις με μπουζούκια και μπαγλαμάδες με το Μπάτη και το Μάρκο Βαμβακάρη.

Έτσι,με το νέο αυτό όργανο και του νέου τύπου στίχο γεννιέται ένα κύμα που αγκάλιασε όλες τις πλευρές του έθνους και έγινε ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της ελληνικής ταυτότητας.

H ξακουστή τετράς. Με Μπάτη και Βαμβακάρη. Η πρώτη ρεμπέτικη κομπανία

The “teke’s minor” is an instumental piece that has it’s own place in history as it was the basis of registering the bouzouki as the leading national instrument of Greece in the 20th century.

Ο δημιουργός Ιωάννης Χαλκιάς

It is a composition of Ιωάννη Χαλκιά (Τζακ Γρηγορίου) (John Halkias) and was recorded in USA on 1931. When the record came to Greece the directors of Columbia recordings could not understand the reason behind the success. They also could not understand the lead instrument. After extensive research they concluded that what made that recording great was due to the fact that the instrument had a different sound that was coming from the unknown until then instrument, the bouzouki.

Here a lot is owed to John Halkias as he is the 1st official bouzoukiplayer to record music. Phonographs became a profession since 1928. So this song that was transmitted through the phonographs was the reason for a whole generation to get engaged with the bouzouki.

A noon at the tavern of Ginopoulos at Tzitzifies, Γιάννης Παπαιωάννου (John Papaioannou) was there with his work clothes (painter). He said:

Ο δίσκος της Columbia που άκουσε ο Παπαϊωάννου.

I heard a recording that Halkias made in USA…
Once I heard it I lost my mind… Such solo can never be made again… I immediately changed my mind, I quit the guitar that I was playing and picked up the bouzouki… That’s how I started with the bouzouki and became Papaioanou.

Also Μανώλης Χιώτης (Manolis Hiotis) was playing guitar with the band “Άσπρα Πουλιά” (White birds) of K. Bezos. After that he gets engaged with the novel sound of Halkia’s Teke’s Minor and starts with the bouzouki. On 1932 the recordings with bouzoukia and baglamades begin systematically with Μπάτη (Bati) and Μάρκο Βαμβακάρη (Markos Vamvakaris)

As such with this new instrument and new style of lyrics a new wave is born that encompassed all of the nation and became one of a major characteristic of the greek identity.

H ξακουστή τετράς. Με Μπάτη και Βαμβακάρη. Η πρώτη ρεμπέτικη κομπανία