Ο Αντώνης Διαμαντίδης ή Χατζηδιαμαντίδης, γνωστότερος με το ψευδώνυμό του “Νταλγκάς” από την κυματιστή φωνή του, ανήκει στη μεγάλη γενιά των σπουδαίων μουσικών, που εγκαταστάθηκαν στην απελευθερωμένη Ελλάδα, μετά τη μεγάλη καταστροφή του 1922. Κατά κύριο λόγο υπήρξε τραγουδιστής, αλλά η δισκογραφία του, αποδεικνύει πόσο σπουδαίος συνθέτης και στιχουργός ήταν. Ακόμη, σύμφωνα με τις μαρτυρίες συναδέλφων του στάθηκε στο πάλκο παίζοντας στην αρχή ούτι και στη συνέχεια 9χορδη κιθάρα, που από πολλά χρόνια έχει εγκαταληφθεί. Μελετώντας στα τελευταία χρόνια τη δισκογραφία του, μπορούμε να κατατάξουμε τον Αντώνη Νταλγκά, στους μεγαλύτερους Έλληνες τραγουδιστές όλων των εποχών–ίσως τον μεγαλύτερο– αν λάβουμε υπ’ όψιν ότι τραγούδησε με ιδιαίτερη άνεση και ευχέρεια όλους σχεδόν τους τύπους του αμανέ.
Γεννήθηκε το 1892 στο προάστειο Αρναούκιοί της Πόλης και ήταν το τρίτο παιδί ευκατάστατης Ελληνικής οικογένειας , μετά από δυό αδελφές την Αικατερίνη και την Ελένη. Στα νεανικά του χρόνια, παράλληλα με τα μαθήματά του στο σχολείο, δούλευε, βοηθώντας τον πατέρα του που ήταν εμποροράπτης. Έτσι έμαθε την “τέχνη του γελεκά” που όμως έμελλε να μη χρησιμοποιήσει ποτέ για επιβίωση. Κι αυτό γιατί από παιδί γύριζε στα εξοχικά κέντρα της Πόλης ακούγοντας και θαυμάζοντας τους μεγάλους Έλληνες και Τούρκους τραγουδιστές  και μουσικούς των αρχών του αιώνα. Να πως περιγράφει το ξεκίνημά του, ο φίλος, συνεργάτης του και κατοπινός γαμπρός του, επίσης μουσικός και τραγουδιστής Φίλανδρος Μάρκου:
“…με την μανία που είχε, κάθε βράδυ μικρός όπως ήτανε , πήγαινε και άκουγε προ-παντός,  στα εξοχικά κέντρα της Κωνσταντινουπόλεως τις μαντολινάτες. Και ένα βράδυ του λέει ένας μουσικός από την ορχήστρα, άν του αρέσει η μουσική. Ήταν αυτό που περίμενε να του πούνε για να έλθει σε επαφή με τους μουσικούς και να τους πει το μυστικό του, πως ήθελε να γίνει κι’ αυτός μουσικός και γι’ αυτό κάθε βράδυ ήτανε παρών δίπλα  στην ορχήστρα, με τα μαντολίνα και τις κιθάρες. Κι΄αμέσως του λέει κάποιος μουσικός, ξέρεις κανένα τραγουδάκι να μας πεις; Προθυμότατος τους λέει ναι και αμέσως ανεβαίνει στο πάλκο και παίρνει το πρώτο βάπτισμα. Αυτό ήτανε!”